Mijn leven
Mijn leven bladert verder
Veel bladzij’s blijven leeg
En daar waar al wat op staat
Vaak foto’s die ik kreeg
Mijn boek steeds willen ruilen
Geen mens die ‘t hebben wou
Uiteindelijk maar gehouden
Opdat ik ooit iets leven zou
Gister eindelijk geopend
Eerste pagina gevuld
Met die foto van ons samen
Nieuw verhaal, door jou onthuld
Ook mijn pen weer terug gekregen
Van degene die hem had
Om over ons morgen te schrijven
Waarom ik jou niet eerder had
De actrice
Een snelle buiging
Het doek valt neer
Het is voorbij
Geen applaus dit keer
Je tekst vergeten
Te snel gespeeld
Onze liefde
Niet gelijk verdeeld
Je rol was mooi
Maar niet ingeleefd
Heb de buitenkant gezien
Maar nooit de binnenkant beleefd
Geen titel
Ach weet je het is goed zo
Het kan me niets meer schelen
Ben blij dat je bent opgerot
Hoef nooit meer mij met jou te delen
Jij nam alles maar voor lief
En ik die jou steeds opving
Dat ik jou een plek in mijn leven gaf
Terwijl jij je gang maar ging
Maar nu je bent vertrokken
Je koffers, eerste trein
Kan ik eindelijk Studio Sport weer zien
En doet mijn hart iets minder pijn
Telkens
Telkens misgelopen
Telkens net ernaast
Telkens nooit gevonden
En telkens teveel haast
Telkens ik van jou
Maar jij telkens niet van mij
Of wanneer je dan toch telkens
Ik dan telkens net voorbij
Telkens meer onzeker
Telkens meer verdriet
Telkens meer alleen
Wanneer je telkens mij verliet
Niet alleen omdat je telkens nee zei
Niet alleen om dat
Maar ook omdat ik steeds mezelf was
Maar dat bij jou telkens vergat